Marek Aureliusz (121–180 n.e.) był cesarzem rzymskim i jednym z najbardziej znanych filozofów stoickich. Panował w latach 161–180 n.e., w trudnym okresie wojen i kryzysów, pozostając symbolem władcy-filozofa. Jego dzieło Rozmyślania (Meditationes), pisane w formie osobistych notatek, jest do dziś uznawane za jedno z najważniejszych tekstów filozofii stoickiej, pełne refleksji nad cnotą, obowiązkiem i przemijaniem. Marek Aureliusz był człowiekiem głęboko oddanym zasadom moralnym, stawiającym dobro imperium ponad własne ambicje. Jego rządy charakteryzowały się próbą zachowania jedności państwa i rozsądnym podejściem do polityki, mimo trudnych zmagań z najazdami barbarzyńców i kryzysami wewnętrznymi.