Ze wstępu
Trzeba mi może w kilku słowach wyjaśnić przyczyny, które mnie skusiły do przełożenia tej, zdawałoby się, ulotnej broszury politycznej, tego pamfletu, mającego wszystkie cechy namiętnej i niesprawiedliwej — świadomie i celowo niesprawiedliwej — literatury agitacyjnej.
Przede wszystkim dlatego, że jest to jeden z najcelniejszych dokumentów prozy francuskiej. Czytelnik Atali i Renégo, oczarowany sugestywnymi nastrojami, wspaniałymi obrazami przyrody, jakie roztacza ten wielki poeta prozy, tutaj pozna innego Chateaubrianda: świetnego polemistę, druzgocącego wymową leadera stronnictwa, „dziennikarza“ w wielkim stylu, w lot chwytającego potrzeby chwili. Że zaś polityka pochłaniała więcej niż pół życia tego pisarza, u którego żadna niemal z jego artystycznych koncepcji nie jest wolna od motywów agitacyjnych, — przeto znajomość Chateaubrianda byłaby bardzo niezupełna, gdybyśmy go nie poznali jako pisarza politycznego.
O ile inne jego ulotne pisma polityczne mogą zająć jedynie Francuzów, jako dokument przełomowej chwili ich dziejów, o tyle tę broszurę i każdy Polak pochłonie z najżywszym zainteresowaniem. Bonaparte, Napoleon, toć to żywy kawał historii Polski. Znamy go, znamy z bliska, ale znamy w postaci poniekąd legendarnej apoteozy; ciekawym będzie dla nas poznać ten dokument — stronniczy, oczywiście — ale odsłaniający nam jak gdyby nieco kulis tego pełnego chwały panowania. Nie jest ona sądem historii o Napoleonie, ani nawet sądem samego Chateaubrianda; pisana była w chwili gdy nie o sąd chodziło, ale o działanie.
Boy
Informacje o książce
Nakład: 25 numerowanych egzemplarzy
Oprawa wykonana ręcznie przez Magdalenę Bulandę w półskórek, z etui.
Książka złożona krojem Didot, czcionką wyciętą przez Michaela Viberta dla Pierre’a Didota ok. 1811 r. Po raz pierwszy wykorzystaną w książce „Petit Carême” Jeana-Baptiste’a Massillona w Paryżu w roku 1812.
Objętość: 116 stron wydrukowanych na papierze bawełnianym Zuber Rider.
Format: 160x220 mm
