Około roku 1800 w europejskiej typografii doszło do rewolucyjnej zmiany: z kart książek zniknęło „długie s”. Chociaż już od połowy XVIII wieku pojawiały się książki pozbawione „długiego s”, na przełomie lat 1770. i 80. Bodoni i Didot rozpoczęli regularny druk książek pozbawionych już tego znaku, to ciągle były to wyjątki. Dopiero właśnie w roku 1800 doszło do niemalże całkowitego zarzucenia wykorzystywania „długiego s”. Co prawda jeszcze w ciągu kilku następnych lat pojawiały się książki w ten sposób drukowane, były już raczej wyjątkiem, a nie regułą.
Poniżej przedstawiam najbardziej dramatyczne przykłady odejścia od „długiego s”. Pierwszy z nich to wydana w 1800 r. w Londynie książka Instructive rambles in London and the adjacent villages” z 1800 r. (zdjęcia 1 & 2), gdzie strony100–1 wydrukowane są jeszcze z „długim s”, kolejne zaś, 102–3 już bez. Na zdjęciu 3 jest zaś pokazana także pochodząca z roku 1800 książka The governess; or Evening amusements at a boarding school, gdzie zmiana była jeszcze bardziej radykalna, dotknęła bowiem stron 108 & 109.
Zdjęcia pochodzą z: Paul W. Nash, The abandoning of the long s in Britain in 1800, „Journal of the Printing Historical Society”, New Series, Nr 3/2001
