Ponieważ do oprawy trafiły właśnie dwie nasze nowe książki: Diaboliada i Fatalne jaja Michaiła Bułhakowa, warto raz jeszcze raz wrócić do kroju Perpetua, którym zostały złożone.
Czcionki zostały wycięte przez Erica Gilla w roku 1929. Praca nad nimi – z inicjatywy Stanleya Morisona – rozpoczęła się jednak w 1925 r. Rok później, w 1930 r. na łamach siódmego i ostatniego tomu rocznika The Fleurion, opublikowano The Passion of Perpetua and Felicity (Męczeństwo Perpetui i Felicity), ozdobiony drzeworytami Gilla wzornik nowego kroju.
W ogóle ten numer redagowanego przez Stanleya Morisona pisma był ze wszech miar niezwykły. Poza Passion of Perpetua and Felicity można w nim znaleźć wzorniki nowych ówcześnie, a popularnych także i dziś czcionek Centaur, Monotype Bembo i Lutetia, tekst Beatrice Warde poświecony twórczości Gilla (Sculptors of Letters) i słynny esej Stanleya Morisona First Principles of Typographty.
Poniżej: pierwsza i ostatnia strona Passion of Perpetua and Felicity.
